Zgnilizny drewna
Zgnilizna drewna, mursz – rodzaj zgnilizn występujący w drewnie. Jest to jedna z najpoważniejszych wad drewna. Polega na chemicznym rozkładzie ścian komórkowych, objawiającym się postępującym rozpadem, zmianą barwy, zmianą właściwości drewna, pod wpływem działania niektórych gatunków grzybów.
Grzyby rozkładające drewno wytwarzają enzymy: lignazy i karbohydrazy, które mają zdolność depolimeryzacji lub rozszczepienia ligniny, celulozy i hemicelulozy w jednostki mniejsze, o łatwiej przyswajalnym węglu. Zakażeniu grzybowemu ulega drewno drzew na pniu, drewno składowane po ścięciu i wyróbce jak również drewno użytkowane. Chociaż grzyby są niezbędne do utrzymania przemiany węgla w przyrodzie, powodują znaczne straty ekonomiczne, deprecjonując drewno na każdym etapie jego użytkowania.
Podział zgnilizn drewna
[edytuj | edytuj kod]- W zależności od miejsca występowania na pniu stojącego drzewa zgnilizny dzielą się na:
- zgniliznę odziomkową (korzeniową), ciągnącą się od porażonych korzeni, lub porażonego odziomka,
- zgniliznę strzały, ciągnącą się od sęków i zranień na pniu,
Mniej istotne z gospodarczego punktu widzenia są: - zgniliznę korzeni, występującą w strefie korzeni,
- zgniliznę korony (gałęzi), występującą w strefie korony, na pniu lub na gałęziach.
- Ze względu na stan drewna zgniliznę dzieli się na:
- Ze względu na rozmieszczenie w przekroju pnia[1]:
- zgniliznę zewnętrzną, obejmującą strefę najmłodszych słoi rocznych tuż pod korą, czyli w przyobwodowej strefie drewna iglastego lub liściastego, w postaci pierścienia porażonego drewna o barwie jasnobrunatnej, słomkowej lub białej.
- zgniliznę wewnętrzną, obejmującą strefę przyrdzeniową,
- zgniliznę rozrzuconą (rozproszoną) – gdzie efekt działania grzyba nie skupia się w jednym obszarze.
- Inny podział wyróżnia zgniliznę:
- leśną,
- składową,
- domową.
Czynnikami ekologicznymi wyodrębniającymi te trzy grupy zgnilizn są przede wszystkim wilgotność i temperatura. Drewno drzew żywych pozostających na pniu wykazuje znacznie większy stopień wilgotności niż drewno na składnicach, Jeszcze mniejszą wilgotność ma drewno w konstrukcjach budowlanych. Zróżnicowanie środowisk pod względem wilgotności i temperatury powoduje, że inne gatunki grzybów wywołują zgniliznę leśną, inne składową, a jeszcze inne domową. Na ogół grzyby atakujące drewno na składnicach lub w domach wywołują mniej charakterystyczne formy zgnilizny niż te, które atakują drzewa w lesie.
- Przyjmując za kryteria podziału zmiany w składzie chemicznym i w obrazie makroskopowym drewna, wyróżnia się trzy zasadnicze typy zgnilizn:
- zgniliznę brunatną, zwaną także: destrukcyjną, błonnikową i czerwoną, – gdy rozkładowi ulegała celuloza i pentozany,
- zgniliznę białą, zwaną także: jednolitą, – gdy najpierw rozkładowi ulegała lignina.
- zgniliznę pstrą, zwaną także: korozyjną, białą jamkowarą, kieszonkową, gdy rozkładowi ulegały (w mniejszym lub większym stopniu) równocześnie wszystkie składniki drewna,
Podział zgnilizn drewna według obowiązującej normy
[edytuj | edytuj kod]Praktyczny podział zgnilizn drewna okrągłego przedstawia obowiązująca norma PN-79/D-01011.
- W zależności od stopnia rozkładu, wyróżnia się:
- zgniliznę twardą,
- zgniliznę miękką.
Obie grupy dzieli się jeszcze na:- zewnętrzną,
- wewnętrzną,
- rozproszoną,
Zgniliznę miękką dzieli się dodatkowo na: - zgniliznę korozyjną,
- zgniliznę destrukcyjną,
- zgniliznę korozyjno-destrukcyjną,
Zgniliznę twardą dzieli się dodatkowo na:
- zgniliznę twardą jasną,
- zgniliznę twardą ciemną,
- zgniliznę twardą różnobarwną, zwaną także marmurkową,
- zgniliznę twardą czerwoną, zwaną także czerwienią twardzieli.
Podobny podział w oparciu o stopień rozkładu drewna określa: zgniliznę wczesną i późną oraz szereg faz pośrednich.
Wymienione podziały i rodzaje zgnilizn posiadają specjalne znaczenie diagnostyczne i znajdują swój odpowiednik praktyczny. W zależności od potrzeby i zastosowania można mówić o różnych podziałach i różnych typach zgnilizn. W każdym jednak wypadku oznaczenie zgnilizny drewna jest trudne, bowiem obraz grzybowego rozkładu zależy nie tylko od gatunku grzyba i gatunku zaatakowanego drewna, ale także od czasu działania grzyba i stadium procesów rozkładowych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Franciszek Krzysik , Nauka o drewnie, PWN, 1974 .